Beheerders Marit en Edwin: Van vervroegd pensioen naar kampeeravontuur

7 november, 2025

Bijna tien jaar geleden ging Edwin met pensioen. Eerst deed hij even lekker niks, tot er via LinkedIn een advertentie voorbij kwam: campingbeheer. Dat was het begin van een nieuw avontuur. Niet alleen voor Edwin, maar ook voor zijn vrouw Marit, die altijd al droomde van een eigen camping. In dit artikel vertellen ze over hun ervaringen als SunLodge-beheerders.

Inhoudsopgave

• • Twee totaal verschillende kampeerwerelden
  • Spaghetti in de afvoer
  • La Roque-sur-Cèze: een camping vol avontuur en charme
  • Hoe gaan we om met extreem weer?
  • Een streek vol verrassingen
  • De groene vallei
  • De mooiste kampeerplekken
  • Een gemoedelijke kampeerervaring
  • Een beroep vol verrassingen
  • Lunchen, lavendel en lokale biertjes

We begonnen als beheerders in de Bourgogne, één seizoen. Daarna volgde een grotere stap: 3,5 jaar lang runden we een volledige camping in Tintigny, net over de grens in België. Alles deden we zelf: van het zwembad tot het restaurant, van personeel tot pizza’s bakken. Een flinke klus, maar ook een geweldige ervaring.

Toen werd de camping verkocht. En als je eerst zelf de baas bent geweest, is het lastig om ineens onder iemand anders te werken. Omdat Marit nog niet de officiële pensioenleeftijd had bereikt, gingen we op zoek naar iets nieuws. Via Suncamp kwamen we terecht bij het Gardameer. In juni 2021 begonnen we op camping Cisano & San Vito.

Een jaar later lonkte Frankrijk weer. We verhuisden naar camping Vallée Verte, nu bekend als Slow Village La Roque-sur-Cèze, in Zuid-Frankrijk. Daar genoten we een seizoen lang van het Franse buitenleven. In de wintermaanden keerden we terug naar Nederland en werkte Marit bij ACSI op kantoor, op de afdeling Kampeerreizen.

Maar zodra het nieuwe kampeerseizoen aanbrak trokken we opnieuw als beheerdersduo naar het sfeervolle Slow Village La Roque-sur-Cèze. Dit is een ruime camping met relatief weinig staanplaatsen. Er zijn 135 plekken, waarvan 22 met een Safari lodgetent van SunLodge. Het publiek? Overwegend Nederlands, vaak vaste gasten die al jaren terugkomen.

Twee totaal verschillende kampeerwerelden

Toen kwam er een belletje van Mark, operationeel manager bij ACSI. Er was een koppel uitgevallen op een grotere camping in Cavallino, Italië. Met 32 accommodaties was het een flinke klus. We twijfelden geen moment. Binnen tien seconden was het geregeld: we gingen naar Italië.

Een ander beheerderskoppel dat al met pensioen was, werd weer opgetrommeld en nam onze plek in La Roque-sur-Cèze over. En zo zijn we inmiddels vier jaar actief als beheerders bij ACSI. Alles bij elkaar doen we dit werk al acht jaar, en nog steeds met veel plezier.

Frankrijk blijft favoriet, maar sinds onze tijd op camping Cisano & San Vito aan het Gardameer heeft Italië ook ons hart gestolen. De sfeer is anders, het publiek ook. Wie ooit op La Roque-sur-Cèze in Zuid-Frankrijk is geweest, herkent het meteen: rust, ruimte en een publiek dat al jaren terugkomt. Niet gek met zo’n mooie, overzichtelijke camping waar je gezellig kunt spelen bij de rivier en het zwembad. Op het terras bij het zwembad voelt het soms zelfs alsof je in Nederland bent, met al die landgenoten om je heen!

Heel anders is het in Italië. Hier is het publiek veel gemengder. Nederlanders, Duitsers, Oostenrijkers. We telden een tijdje geleden elf nationaliteiten tegelijk! Dat zorgt voor een levendige sfeer en een andere manier van werken. We checken mensen in, zien ze af en toe voorbijlopen, vragen hoe het gaat en voor we het weten zijn ze alweer vertrokken. In Frankrijk bouwen we sneller een band op met gasten. Daar kom je elkaar vaker tegen, maak je een praatje en leer je mensen echt kennen.

“Je moet leren loslaten en meegaan in het ritme van het land.”

In beide landen geldt: afspraken zijn flexibel. De ‘Franse slag’ is berucht: drie schroeven is genoeg, vier is overdreven. In Italië is het net zo. Je moet leren loslaten en meegaan in het ritme van het land. Verwacht geen Nederlandse punctualiteit, maar geniet van de charme.

Sommige mensen mijden Frankrijk omdat ze geen Frans spreken. Zonde! Want in regio’s zoals La Roque-sur-Cèze, Avignon en Nîmes spreken steeds meer mensen gewoon Engels. Wanneer wij op de wekelijkse markt ons best doen om Frans te praten, krijgen we in het Engels een antwoord terug. De marktlui zijn er trots op dat ze Engels spreken en laten dit dan ook graag horen. En de omgeving? Die barst van de cultuur, natuur en gezellige dorpjes.

Italië heeft weer andere troeven: zon, zee, strand en een bruisende sfeer. De Adriatische kust is heerlijk voor gezinnen, met veel voorzieningen en een relaxte vibe. Als beheerders is het hier wat zakelijker, maar zeker niet minder leuk.

Spaghetti in de afvoer

Het grootste deel van het werk als campingbeheerder draait om in- en uitchecken. We maken zelf aankomst- en vertreklijsten in Excel en zorgen dat de receptie van de camping weet wie er komt. Op Slow Village La Roque-sur-Cèze ging dat nét wat persoonlijker. Daar stuurden we gasten vooraf een appje: “Leuk dat jullie komen, goede reis! Hoe laat denken jullie aan te komen?” Dat werd altijd gewaardeerd. Mensen hielden je onderweg op de hoogte en je kon alles goed voorbereiden.

Een goed voorbeeld hiervan is het bestellen van vers brood voor de volgende ochtend. Dit kan op La Roque-sur-Cèze tot 17:30 uur. Op zich geen ramp als je dit niet bestelt, maar de camping ligt zo mooi in de natuur dat je al snel een kwartier over smalle wegen aan het rijden bent voordat je ergens anders brood kunt halen. Via het appcontact tijdens de reis zorgen wij ervoor dat gasten ook op de dag na aankomst al vers brood hebben.

Maar goed contact is ook belangrijk in minder leuke situaties, bijvoorbeeld wanneer het weer omslaat. Dan loop je even langs bij gezinnen waarvan je weet dat ze een kind hebben dat bang is voor onweer. Of je checkt of er lekkages zijn. Dat hoort erbij. Net als snel reageren als er iets is: een lege gasfles, een verstopte afvoer, noem maar op. Wij lossen het meteen op. Geen gedoe, gewoon doen.

Onderhoud is sowieso een groot deel van het werk. Elke dag is er wel iets: een kapotte lamp, een lekkende kraan of – jawel – een pan spaghetti die in de gootsteen is gegooid. Gasten zijn op vakantie en laten hun verstand soms thuis. Dan wordt de kaasschaaf gebruikt als spatel en krast vrolijk door de koekenpan. Je kijkt ervan op, maar je lost het op. En achteraf zijn het vaak de leukste verhalen.

Het werk doen we samen. Marit heeft oog voor detail, ik voor techniek. Zij ziet wat schoon moet, ik repareer wat stuk is. Die samenwerking is goud waard. Alleen zou ik dit werk niet willen doen. Het werk is meer dan sleutels overhandigen. Je bent aanspreekpunt, klusjesman, gastheer en reisadviseur. En dat maakt het werk zo leuk. Elke dag is anders, elke gast is anders.

Hoe is kamperen op La Roque-sur-Cèze?

Kamperen in La Roque-sur-Cèze betekent een compact maar intens hoogseizoen. In mei komen de eerste Nederlandse gasten, vaak gezinnen met jonge kinderen of senioren. De bezetting blijft dan beperkt tot zo’n tien safaritenten. Juni is rustig, met hier en daar een ‘grijze golf’. Maar vanaf half juli barst het los. Tot half augustus zit de camping bomvol. Daarna loopt het snel terug. Het seizoen is kort, maar druk.

“Veel gasten komen hier al jaren. Ze kennen de plek, weten waar ze willen staan (liefst beneden!) en genieten van de rust.”

De camping zelf ligt op een terrein met flink wat hoogteverschil, tot wel 100 meter. Vergeet je je duikbril bij het zwembad? Dan mag je weer omhoog. Maar dat hoort erbij. Dit is een camping voor wie van een beetje uitdaging houdt. En dat is ook helemaal niet erg hoor! Op zo’n terrassencamping heb je dankzij het hoogteverschil een prachtig uitzicht vanuit je eigen accommodatie.

Wat deze camping extra bijzonder maakt, is de sfeer. Veel gasten komen hier al jaren. Ze kennen de plek, weten waar ze willen staan (liefst beneden!) en genieten van de rust. Toch gaan ze er ook graag op uit. Naar Avignon, Nîmes, Arles of de Ardèche: allemaal goed bereikbaar.

Vergelijk je La Roque met Cavallino in Italië, dan merk je het verschil. Daar draait alles om strand, zon en gemak. Veel gasten blijven op de camping, doen boodschappen in de supermarkt en eten elke avond in het restaurant. In La Roque draait het om ontdekken, beleven en een beetje avontuur.

Een avontuurlijke kampeerervaring

Zuid-Frankrijk staat bekend om z’n zon, maar de laatste jaren laat het weer zich van z’n extreme kant zien. Ook op camping La Roque-sur-Cèze merken we dat. In 2022 draaiden we al ontruimingsoefeningen vanwege bosbrandgevaar, en ook dit jaar herhalen we dat met hulp van een professioneel bedrijf. De branden blijven gelukkig op afstand, maar de dreiging is voelbaar. En dan hebben we het nog niet eens over de hitte: 40 graden is geen uitzondering.

Toch is het niet alleen de warmte die het uitdagend maakt. Ook de regen laat zich gelden. Tijdens een flinke hoosbui verandert de bergweg op de camping in een kolkende beek. Grindpaden spoelen weg, dus na zo’n nacht stappen we in de golfkar, laden we emmers grind in en herstellen we de paden. Gasten willen natuurlijk wel met de auto bij hun tent kunnen komen.

“In La Roque is het terrein zó steil dat het echt impact heeft op je verblijf.”

Dat soort werk heb je op een vlakke camping als Cavallino in Italië niet. Daar ontstaan hooguit wat plassen, en de camping zelf zorgt voor het opruimen. Maar in La Roque is het terrein zó steil dat het echt impact heeft op je verblijf. En ja, daar verkijken mensen zich soms op.

We herinneren ons een Deens stel met twee dure racefietsen. Ze boekten een safaritent, sliepen er één nacht en vertrokken weer. De vrouw durfde simpelweg niet te fietsen op die steile hellingen. Zonde, maar begrijpelijk. Zelfs wij gebruiken onze fietsen daar nauwelijks. Alleen geoefende wielrenners wagen zich aan de klimmetjes. De meeste gasten vinden wandelen al pittig genoeg.

Toch blijft het een unieke plek. De natuur, de charme van het dorp, de rivier de Cèze: het is een camping voor wie van avontuur houdt. Maar een beetje voorbereiding helpt. Goede schoenen, een stevige conditie en een gezonde dosis flexibiliteit maken je verblijf een stuk aangenamer.

Een streek vol verrassingen

Wie kampeert op La Roque-sur-Cèze, zit midden in een regio die barst van de mooie plekken. Ook activiteiten zijn er genoeg. Kanoën op de Cèze is een aanrader. Paardrijden kan ook, soms zelfs door de rivier. En voor kinderen is er een verrassende combi: eerst naar het Haribo-museum, daarna door naar het indrukwekkende Pont du Gard. Dat werelderfgoed ligt op zo’n 40 minuten rijden en is een must-see voor jong en oud.

Maar er is meer! Avignon is bekend, met z’n pauselijk paleis en het theaterfestival. Maar Nîmes verdient minstens zoveel aandacht. Deze oude stad barst van de Romeinse geschiedenis. Je vindt er nog originele loden waterleidingen van 53 kilometer lang, die de stad met het 2000 jaar oude Pont du Gard verbinden. Dat waren echt wonderlijke bouwmeesters, die Romeinen. En dat is heel mooi terug te vinden in Nîmes.

Ook de dorpjes in de omgeving zijn de moeite waard. La Roque zelf is uitgeroepen tot een van de mooiste dorpen van Frankrijk (Les Plus Beaux Villages de France). In de buurt vind je marktjes, gezellige pleintjes en het plaatsje Goudargues, ook wel het ‘Venetië van de Gard’ genoemd. Oké, dat is wat overdreven, maar het is wél een leuk uitstapje.

“In één week red je het niet om alles te zien.”

In één week red je het niet om alles te zien. En dat maakt deze camping zo aantrekkelijk: je hoeft je geen moment te vervelen. Vanuit La Roque-sur-Cèze rijd je in een dik uur naar de kust. Een dagje zee? Geen probleem. La Grande Motte is een moderne badplaats met brede stranden en een relaxte sfeer.

Ook de Camargue ligt binnen bereik. Dit unieke natuurgebied staat bekend om z’n zoutvlaktes, wilde paarden, stieren en flamingo’s. Je rijdt er door een landschap vol landbouw, water en weidse uitzichten. Zeker een aanrader voor natuurliefhebbers.

Fietsen kan hier ook prima. Langs de Rhône loopt de ViaRhôna: een vlak fietspad dat je helemaal tot aan de Middellandse Zee kunt volgen. Onderweg zijn er parkeerplaatsen waar je je auto kwijt kunt en direct op de fiets kunt stappen. Ideaal voor een ontspannen tocht richting Avignon.

En dan nog een leuke verrassing: vanaf het hoogste punt van La Roque-sur-Cèze heb je uitzicht op de Mont Ventoux. Die herken je meteen aan z’n kale top. De berg ligt op een goed uur rijden en is een populaire bestemming voor wielrenners en natuurliefhebbers.

Ook wijnliefhebbers komen hier aan hun trekken. De streek rondom La Roque is onderdeel van de Côtes du Rhône. Overal zie je wijngaarden, wijnhuizen en domeinen. In het voorjaar staan de ranken nog kaal, maar tegen de zomer hangen de druiventrossen er prachtig bij. Een rondje langs de lokale wijnboeren is zeker de moeite waard.

Gasten op La Roque-sur-Cèze stellen vaak dezelfde vraag: “Heb je een leuk wijnhuis in de buurt?” En ja, die zijn er volop. Wij hebben er zelf al heel wat bezocht, dus we weten precies waar je vriendelijk wordt ontvangen, lekker kunt proeven én waar de prijzen nog betaalbaar zijn.

Voor gezinnen met kinderen vanaf een jaar of acht zijn er ook volop opties. In de buurt liggen verschillende klim- en avonturenparken waar je tussen de bomen slingert en actief bezig bent. Ideaal voor wie eens wat anders wil dan zwemmen of spelen in de rivier.

Een ander voordeel van La Roque: het is minder ver rijden dan Spanje of Italië. Vanuit Eindhoven is het zo’n 1000 kilometer, goed te doen in één dag. Vanuit Utrecht of Groningen wordt het wat langer, dus veel mensen kiezen voor een tussenstop rond Dijon.

De groene vallei

April is hier bijzonder. Dan kom je aan en denk je: “Hier groeit nooit meer iets”. Maar binnen een week explodeert het groen. Wie in mei of juni op La Roque-sur-Cèze kampeert, ziet de natuur tot leven komen. De eikenbomen lopen uit, de druivenranken schieten omhoog en het hele dal kleurt frisgroen. Niet voor niets heet het hier “de groene vallei”. De dagen zijn lang, de avonden zwoel. Perfect voor een drankje op het terras terwijl de kinderen nog even spelen bij het zwembad of in de rivier.

“De regio wordt soms ook wel ‘de bakoven’ van Frankrijk genoemd.”

In juli kan het flink heet worden, tot wel 40 graden, maar het is droge warmte. De regio wordt soms ook wel ‘de bakoven’ van Frankrijk genoemd. Dan zie je dat gasten vooral verkoeling zoeken. Lekker dobberen in de rivier, op een luchtbed in de vorm van een flamingo of krokodil.

In september is het hier een stuk donkerder. De sterrenhemel is dan spectaculair, met weinig lichtvervuiling, maar de avonden zijn kort. In Italië, bijvoorbeeld bij Lido di Jesolo, heb je dat niet. Daar zorgen de lichten van Venetië en Jesolo voor een constante gloed.

De mooiste kampeerplekken

Op La Roque-sur-Cèze zijn een paar plekken die eruit springen. Favoriet bij veel gasten: plek 8. Die ligt net iets hoger en biedt een geweldig uitzicht over de wijnvelden én het dorpje. Cindy van Reishonger zat daar ook, bewust gekozen vanwege dat uitzicht. ’s Avonds zie je de vleermuizen fladderen en in de verte gaan de lichtjes aan. Echt sfeervol.

Wat zijn de favoriete plekken op de camping? Voor ons is plek 15 een topper. Ruim, rustig en met een mooi stuk grond rondom de tent. Ideaal voor gezinnen of wie gewoon wat extra ruimte wil.

Toch kiezen de meeste gasten voor de lager gelegen plekken, vooral nummers 16 tot en met 21. Plek 20 is populair: ruim, rustig en net iets hoger gelegen voor extra privacy. Je zit daar dicht bij het zwembad en de rivier. Plek 21 is ook een aanrader.

Er zijn ook vaste gasten die juist voor plek 6 gaan. Die ligt het hoogst, vlak bij de beheerderswoning, en biedt veel schaduw onder de bomen. Ideaal als het warm is, en dat is het hier vaak.

Voor kampeerders met een eigen tent zijn er nog 27 kampeerplekken over. De camping is overgenomen door Slow Village, die vooral inzet op accommodaties. Denk aan houten huisjes met een natuurlijke uitstraling. De kampeerplekken liggen laag en kijken uit op de rivier. Het sanitair is prima in orde: goede douches, nette toiletten en alles schoon. Zelfs als het druk is, blijft het goed verzorgd.

Een gemoedelijke kampeerervaring

Op La Roque-sur-Cèze is het in het voorjaar een feest voor kinderen. Vooral die van een jaar of tien zijn elke avond in de weer met het jachtspel: jongens tegen meisjes, rennend over de camping tot laat in de avond. Vriendschappen ontstaan razendsnel. En het mooie? Diezelfde kinderen willen het jaar erop weer terug, om hun vakantievrienden opnieuw te zien. De camping zelf is gemoedelijk en overzichtelijk. Maximaal 600 gasten, dus geen massa’s mensen zoals op grote campings.

“Dat is het fijne aan La Roque-sur-Cèze: je helpt elkaar.”

Ook dit jaar was bijzonder. De samenwerking met beheerders (van de gehele camping, niet de SunLodge-accommodaties red.) Imco en Marrije liep soepel. Toen onze caravan last had van lekkage, stond Imco direct klaar om te helpen. Twee dagen onder de caravan liggen werd ineens een stuk gezelliger. Dat is het fijne aan La Roque-sur-Cèze: je helpt elkaar.

En dan heb je nog de typische campingmomenten. Zoals die keer dat een Franse familie per ongeluk in de verkeerde tent zat. “Kijk maar, dit is onze tent!” Maar hun echte tent stond 40 meter hoger. Of die man met zware longproblemen die niet ver kon lopen. We gaven hem een tent vlak bij de parkeerplaats, zodat hij toch kon genieten van zijn vakantie.

Een beroep vol verrassingen

Soms zit je als beheerder midden in een kampeerseizoen en gebeurt er ineens van alles. Zoals die keer toen de hoofdwaterleiding sprong. Woensdagmiddag, drie uur. Geen water. En dat bleef zo tot donderdagavond. Via een groepsapp lieten we alle gasten weten wat er aan de hand was. Er werd hard gewerkt aan een oplossing, maar elke keer als het systeem weer opstartte, klapte het er opnieuw uit.

Toiletten doorspoelen? Eén keer. Daarna was het improviseren. Gelukkig kregen we het kleine sanitairgebouw weer aan de praat en kon iedereen daar terecht. Het zwembad bleef open en we deelden flessen water uit. Sommige gasten gingen zelfs met een emmer naar de rivier. Edwin reed met de golfkar op en neer om wc’s door te spoelen. Zonder golfkar was het niet te doen. Maar gelukkig zijn dit uitzonderingen hoor! De meeste seizoenen verloopt alles gewoon op rolletjes.

Die golfkar is sowieso goud waard. Je rijdt de hele dag mensen omhoog en omlaag over de berg. Gasten vinden het geweldig. “Wilt u mee?” – “Graag!” Het voelt soms alsof je een eigen taxibedrijf runt. Altijd een praatje onderweg, altijd gezellig.

“Op het pleintje zie je ’s avonds gezinnen spelletjes spelen. UNO is favoriet.”

Dit jaar zagen we ook meer Franse en Zwitserse gasten. In het hoogseizoen nog steeds zo’n 90% Nederlanders, maar daarbuiten daalt dat naar 40 à 60%. De mix is leuk, maar voor Nederlandse gezinnen is het soms wennen. Zeker als de animatie ineens in het Frans en Engels is. Gelukkig staan er altijd actieve moeders klaar bij het knutselen, met plakband en glitters in de aanslag.

En dan de wifi. Die is er eigenlijk niet. Alleen een beetje bereik bij de receptie en het zwembad. De camping ligt in een dal, dus het signaal is zwak. Soms heb je 3G, soms helemaal niks. Vooral bij regen of onweer. Nederlanders redden zich wel met 5G, maar voor andere nationaliteiten is het soms lastig. Toch zorgt ook dit voor mooie momenten. Het pleintje zit ’s avonds vol met gezinnen die spelletjes spelen. UNO is favoriet. Echte kampeergezelligheid!

Lunchen, lavendel en lokale biertjes

Als je hier kampeert hoef je je geen moment te vervelen. Op zaterdag is het markt in Uzès, een prachtig oud stadje met gewelven en een gezellig plein. Tip: ga op een andere dag terug om het plein zónder kraampjes te bewonderen. Dan zie je pas echt hoe charmant het is.

De Franse lunch is een aanrader. Voor zo’n € 20 krijg je hier een complete maaltijd, vaak inclusief wijn. ’s Avonds uit eten is duurder, dus lunchen met het gezin is een slimme keuze. En ja, een glas wijn hoort erbij. Dat is hier heel normaal, net als in Italië trouwens.

“Voor zo’n € 20 krijg je hier een complete maaltijd, vaak inclusief wijn.”

Liever een biertje? In de buurt zit een lokale brouwerij waar ze lekkere streekbieren maken die je zeker moet proeven. Bier is sowieso in opkomst in Frankrijk. De wijnconsumptie daalt, en steeds meer mensen kiezen voor een blondje of een Leffe. De wijnproductie verandert mee: sommige wijngaarden worden zelfs opgegeven en overwoekerd door de natuur.

Toch is er nog genoeg wijn te vinden. En de dorpen doen hun best om toeristen te vermaken. Denk aan avondmarkten, muziekfestivalletjes en lokale evenementen. Er is altijd wel iets te doen.

Lavendelvelden? Die zijn prachtig, maar je moet wat geluk hebben. In 2022 stonden ze volop in bloei, maar dit jaar was het al vroeg warm en dus ook vroeg uitgebloeid. Half juli was het paars al verdwenen. Zonnebloemen waren er ook weinig, omdat boeren wisselen van gewassen. Maar op de markt koop je gewoon zakjes lavendel: vijf voor een euro. Altijd leuk als souvenir!